Jaarthema 2023-2024

Wat kan mij, wat kan ons troosten? Dat is een oervraag waarop in de loop der tijd verschillende antwoorden zijn gegeven. Een vraag ook die, zoals in de Heidelbergse Catechismus (1563), lange tijd vaste antwoorden kende. ‘Wat is uw enige troost in leven en sterven?’ luidt immers de eerste vraag van die catechismus. Daarop volgt echter een antwoord dat vandaag de dag slechts een enkeling troosten kan.

Toch wordt deze vraag ook in onze tijd nadrukkelijk gesteld. Te denken is aan recente publicaties hierover. Zoals die van de Canadese schrijver en politicus Michael Ignatieff. Met zijn ‘Troost, als licht in donkere tijden’ schreef hij een soort caleidoscoop van de troost. Daarbij ontleende hij zijn inspiratie aan drie tradities die onze Westerse cultuur beïnvloedden: jodendom, christendom en stoïcisme. Ook de bekende Vlaamse psychiater Dirk de Wachter schreef een mooi boek over vertroostingen, vaak in taal die nog wat directer op de huid zit:

‘Als iets troost is’, zegt hij, ‘dan is het dat kleine goede van Levinas dat dicht bij vriendelijkheid zit. Het is de mens die er voor u is. De mens die iets voor u doet. Iets kleins. Iets onschuldigs. Iets dat vermoedelijk geen moeite kost en dat zomaar, met een knippering van het oog, aan de aandacht zou kunnen ontsnappen’.

In dit seizoen hebben we onze programmering van diensten en cursussen op dit thema toegespitst. Op die oude oervraag, maar dan gesteld vanuit een éénentwintigste eeuws perspectief.

Vanzelfsprekend zijn er ook activiteiten die er los van staan en zijn er ook nieuwe initiatieven, zoals het Filosofisch Café en de bezinningsdagen. Zo echter hopen we het aanbod ook dit jaar weer van een boeiend overkoepelend thema te voorzien en samen op zoek te gaan naar wat ons, in onze vaak verwarrende en woelige tijd, troost biedt en hoop voor de toekomst.

Een inspirerend nieuw seizoen gewenst!

Namens de Uytenbogaertcommissie,

Antje van der Hoek