Bij ons in de biblebelt

Het kan u bijna niet ontgaan zijn: de tentoonstelling “Bij ons in de biblebelt” in museum  Catharijneconvent. Een voltreffer, zou je kunnen zeggen. Een tentoonstelling met foto’s, interviews, bijbels, maar weinig kunstvoorwerpen, want daar houden de orthodox-gereformeerden niet zo van.
Vele lezingen, te veel om allemaal te volgen als je nog meer te doen hebt. Lezingen uit allerlei hoeken: een lezing van Tom Mikkers, van Jan Siebelink en Franca Treur, maar ook uit de orthodoxe hoek zelf. Kortom, het onderwerp van meerdere kanten belicht en heel respectvol.

Een heel bijzondere ervaring was het bezoek aan een kerk van de Gereformeerde Gemeente in Gouda. Een kerk, waar 1300 mensen in kunnen! Doorgaans zijn zulke grote kerken katholiek en dat maakt zo’n gereformeerde kerk zo bijzonder. Strak, sober wit, weinig decoratie, alleen een glazen lintel, een strook van applicaties op glas n.a.v. Ezechiël 47. Géén kruis. De architect, zelf ook een Gergemmer, heeft ooit een kerk voor de vrijgemaakten gebouwd (zij behoren níet tot de biblebelt trouwens), en vond het problematisch, dat hij daar een kruis moest maken – maar hij heeft het gedaan. Een katholieke kerk zou hij niet kunnen bouwen.

De ochtenddienst is naar aanleiding van een Bijbeltekst, ’s middags is er een leerdienst en wordt er gepreekt over de Heidelbergse catechismus, de Nederlandse geloofsbelijdenis of de Dordtse leerregels. In de consistorie hangen schilderijen van de reformatoren, o.a. van Bogerman, die ons Remonstranten uit de synode geknikkerd heeft. Maar ondanks de grote verschillen in theologie – we staan zo ongeveer aan de uiteinden van een continuüm – was het een hartverwarmende en ontroerende, gastvrije bijeenkomst – en dan heb ik het niet over het pak stroopwafels, dat we na afloop kregen. Kennelijk wordt bij zulke bijeenkomsten duidelijk, dat Remonstranten en Gergemmers toch uiteindelijk dezelfde wortels hebben.

Madzy van der Kooij