Poëziecursus – met Ingrid de Bonth
Reikt de invloed van een gedicht zo ver dat iemand ergens te laat komt, omdat hij het net heeft gelezen? (K. Schippers) In de maanden september en oktober 2017 verzorgt Ingrid de Bonth weer een cursus ‘samen poëzie lezen’. In vier bijeenkomsten samen lezen en ervaren van poëtische teksten. We besteden daarbij aandacht aan zaken.. Lees verder
Thuiskomen bij de Benedictijnen
We kennen Alexander Lammertsma van zijn prachtige alt, waarmee hij diensten opluisterde. Hij zette een volgende stap in zijn leven, hij trad in bij de Benedictijnen in de abdij van Egmond-Binnen. Hij vertelt hier hoe hij daartoe gekomen is. Een hoogst persoonlijk verhaal, over je weg in dit leven zoeken en vinden. ‘Een rijk en goed.. Lees verder
Je hart én je handen
door Antje van der Hoek Het is een klassieke tegenstelling tussen mensen: die tussen doeners en denkers. Tussen mensen die meteen praktisch aan de slag willen en diegenen die eerst willen mijmeren over de aanpak. Je vindt ze overal. In iedere groep. In bijna ieder gezin. En natuurlijk ook in de kerk. Ik herinner mij.. Lees verder
Judas heeft een driest plan – en de gevolgen zijn niet te overzien.
Judas is een verrader. Zo heb ik het geleerd, op de School met de Bijbel. Nee, Judas is een held, Judas is cool. Dat zag ik op de middelbare school bij Jesus Christ Superstar. Van het ene uiterste naar het andere. Van vervloekt naar opgehemeld. Jaren later weer een andere variant. In het Evangelie van Judas lijken Jezus en.. Lees verder
Veertig dagen ’tussentijd’ – hoe doe je dat?
In 1999 hield cabaretier Kees van Kooten een pleidooi voor een terugkeer van wat hij de ‘tussentijd’ noemde. Hij deed dat in een door de Universiteit van Amsterdam georganiseerde tijdrede over deugden. Het was de tijd van de opmars van het internet en andere snelle communicatievormen. Op de hem eigen ludieke wijze signaleerde Van Kooten.. Lees verder
De droefheid van de zee (een hoopvol gedicht van William Carlos Williams)
Het zijn vreemde, en ook verwarrende tijden. De golven gaan hoog – steeds hoger lijkt wel. Daarom een hoopvol gedicht, over golven. En hoe zich ook iets nieuws kan vormen. DE DROEFHEID VAN DE ZEE Dit is de droefheid van de zee – golven als woorden, stuk voor stuk gebroken – een.. Lees verder