Drie proponenten rijker

Soms zijn er van die momenten, waarop je weer beseft, waarom je remonstrant bent en dat van kruin tot tenen voelt – die je (vrijzinnige) vleugels geven. Zaterdag 3 juli was zo’n dag. Op die dag waren er drie proponentsexamens (en dat is wel een beetje veel, maar goed….)

Ik ga al meer dan 40 jaar zo af en toe naar die examens toe en in de loop der jaren is er nogal wat veranderd. Zo’n 40 jaar geleden vond het examen plaats in de kerkenraadskamer van de Lokhorstkerk (het seminarium was toen nog gevestigd in Leiden) en er was slechts één examen tegelijk. De kandidaat zat tegenover het curatorium en kreeg een spervuur van vragen te beantwoorden. Daarna vond de bevestiging tot proponent nogal koel plaats in de kerk – in mijn herinnering weinig inspirerend.

Later vonden de examens in de kerkzaal zelf plaats en dat was een hele verbetering. De kandidaat kreeg ook de ruimte om zichzelf kort voor te stellen en de scriptie zelf toe te lichten De bevestiging tot proponent vond in diezelfde kerk plaats en was sfeervoller dan de jaren daarvoor.

Met de verhuizing van het seminarium naar Amsterdam vonden in het begin de examens in Vrijburg plaats. In 2019 vonden ze in Hilversum en in Amsterdam plaats. In dat jaar – althans in mijn herinnering, ik heb het niet nader onderzocht – kwam er iets nieuws: de studenten aan het seminarie hadden ook een rol in het geheel: zij zongen de proponenten toe. En heel bijzonder: de proponenten deden daar ook hun toga aan, iets dat voorheen aan proponenten niet zo gauw werd toegestaan. De aanwezige predikanten begroetten de nieuwelingen door een handoplegging, of een zegebede. Dit jaar uiteraard op afstand.

De examens van dit jaar waren in Arnhem, omdat twee van de drie kandidaten daar stage hebben gelopen, een heel goede reden en voor de gemeente Arnhem ook heel bijzonder om als gastheer/vrouw op te treden. De gemeente Arnhem heeft ook fors uitgepakt: geen belegde broodjes, maar bakjes Toscaanse salade, Turks brood en dipsausjes voor de lunch en bij de koffie en thee na afloop kleine tompoesjes, met de plaatjes van de nieuwe proponenten er op – moest je dus kiezen, wélke dominee je ging opeten (Heeft de Efteling net Monsieur Cannibale afgeschaft, vervallen wij tot een milde vorm van kannibalisme….). De organist heeft bij de drie voornamen van de nieuwelingen passende muziek gezocht en gevonden: bij Susanne (van der Sluijs) iets van Soldt, bij Mignon (van Bokhoven) van Schumann en bij Anneke (van der Velde) kwam hij bij Bach uit. (Over de vraag, wat hij bij mijn naam zou spelen, zou hij even diep moeten na denken; maar goed ik doe geen proponents, dus die vraag zal nooit aan de orde zijn!)

Sinds 3 juli is onze kerk weer drie mooie predikanten rijker en allemaal hebben ze al een gemeente. Ook zij kregen hun toga aan; twee een witte met rode stola – rood wordt vaak gebruikt bij dergelijke gelegenheden als teken van de heilige geest – en één een zwarte toga.

Omdat het nog niet duidelijk was hoe het met het zingen zou gaan, zongen de studenten van het seminarium als Schola (cantorum) en zingen kunnen deze a.s. dominees in ieder geval. Hun zang werd afgewisseld met gemeentezang. Het was een buitengewoon inspirerende en mooie ervaring!

Dit jaar staan er nog twee examens op de rol – ik ben benieuwd!

Madzy van der Kooij