De eigen wijze van de Remonstranten
Geschreven door gastauteur
‘Zie de Remonstrant, anno 2017’. Met een kwinkslag naar ons jaarthema Zie de mens hield Joost Röselaers, de nieuwe Algemeen Secretaris van de Remonstranten, de jaarlijkse Uytenbogaert-lezing. Hoe ziet deze Remonstrant eruit? En hoe staat het met de toekomst van de Remonstranten? Welke indrukken deed Röselaers op in zijn eerste honderdvijftig dagen? En wat leveren zijn kennismakingsgesprekken met remonstrantse voorgangers, kerkleiders, journalisten, politici en andere opiniemakers op?
De afgelopen jaren was Röselaers (1979) predikant in de Nederlandse kerk in Londen. Hij brengt drie ervaringen mee die hij voor de Remonstranten van belang vindt.
De eerste is: geef de predikant de ruimte om nieuwe activiteiten te ontwikkelen. Want wie geen rust heeft (en neemt!) komt niet aan creatief denken toe. En het gaat juist om een creatief en bij de tijds aanbod in de plaatselijke gemeenten.
De tweede ervaring: denk ook na over de opbouw van de gemeente. Moet dat nog via een structuur van vrienden en leden en met contributies? Of is er een ander verdienmodel denkbaar waarmee we structureel kunnen overleven?
En als derde ervaring: neem je rol als kerk en predikant in de samenleving ernstig. Meng je in het publieke debat, speel daarin een actieve rol. Remonstranten kunnen een wezenlijke bijdrage leveren. We hebben goud in handen maar houden dat nog te veel voor onszelf. Dat goud mogen we veel meer delen.
Met deze drie speerpunten hoopt Röselaers in de komende jaren te kunnen voortbouwen op de succesvolle campagne. Reclame heeft niet alleen zeshonderd nieuwe vrienden en leden opgeleverd, maar ook voor een nieuw zelfbewustzijn gezorgd, zowel in de gemeenten als bij predikanten. Met als kanttekening dat deze aanwas het sterftecijfer en verloop niet compenseert. Onlangs zijn we net onder de grens van vijfduizend leden en vrienden gezakt. Des te meer reden om door te pakken.
Volgens Röselaers zijn we op een ‘kruispunt’ beland. In 2019 bestaan de Remonstranten vierhonderd jaar. Volop ruimte om te herdenken, maar ook de vraag wat voor kerk we willen zijn en hoe we verder willen. Meer nog dan Engeland is Nederland geseculariseerd. De rol van de predikant is hier niet die van een publieke figuur. Ondertussen is er wel een groeiende maatschappelijke behoefte aan ethiek, aan duiding en aan rituelen. Ook onze kerk heeft op dat gebied een schat aan ervaring. Bijvoorbeeld rond het herdenken van overledenen begin november. Daarvoor bestaat steeds meer publieke belangstelling.
Kortom: de Remonstrant mag in 2017 absoluut worden gezien! We hebben vanuit het Christendom, vanuit onze vrijzinnige traditie, vanuit onze waarden vrijheid en verdraagzaamheid iets unieks te bieden: op onze eigen wijze.
Antje van der Hoek
