De maakbaarheid van samen-zijn #Corona

De verspreiding van het coronavirus heeft deze week de nare status van een pandemie bereikt. De World Health Organisation heeft de hoogste staat van paraat afgekondigd omdat er in meerdere ‘WHO-regio’s’ sprake is van besmettingen. Die ‘hoogste staat van paraatheid’ zal u niet ontgaan zijn want donderdag werd er in de Tweede Kamer gedebatteerd en werden vergaande maatregelen aangekondigd om de verdere verspreiding van het virus in Nederland tegen te gaan.

Met enige weerzin volgde ik het debat toen ik zag dat sommige politici een politiek slaatje uit de situatie lijken te willen slaan. Onze bestuurders zouden laks en te traag hebben gereageerd op de komst van het coronavirus. Daarmee wordt niet alleen met een politiek-beschuldigende vinger gewezen naar anderen, maar ook gesuggereerd dat het leven én onze gezondheid grotendeels maakbaar zijn.

Geen ‘einde der tijden’ – geloof

En dat is maar ten dele het geval.. Op onze website staat het thema apocalyps niet voor niets vermeld in onze ‘wiki’. Het is een theologische term die verwijst naar het einde der tijden. Laten we er maar vanuit gaan dat het zo’n vaart niet zal lopen met Corona. De grootste opgetekende pandemie vond zo’n honderd jaar geleden plaats af toen de Spaanse griep zich wereldwijd verspreidde. Vijfhonderd miljoen mensen werden ziek waarvan er 20 tot 100 miljoen overleden. Vanuit dit perspectief valt Corona nog mee. Tenzij het natuurlijk jezelf of iemand in je omgeving treft. Het is en blijft een nare en zorgelijke situatie.

‘Een letterlijk ‘einde der tijden-geloof’ leeft niet zozeer bij de Remonstranten, maar ze maken zich wel zorgen om het milieu en de leefbaarheid van deze planeet. Hoe moet het met het voortbestaan van de menselijke soort als bodemschatten uitgeput raken, de aarde verschraalt, en voedseltekorten leiden tot honger, oorlogen en sterfte? Is dat het einde van de wereld? Laten we het zo ver komen? Beter zetten we in op duurzaamheid en kennen we onze plaats in het grote geheel’, hebben de Remonstranten geformuleerd bij het nadenken over apocalyps. ‘De mens moet zijn verantwoordelijkheid nemen en het tij keren waar het nog kan’, is de oproep die de Remonstranten eraan verbinden. Daarmee wordt een beroep gedaan op ons allen. Het is waarschijnlijk dat onze zondagsvieringen en culturele activiteiten voorlopig niet doorgaan.

Presentie juist nu

Het Remonstrants seminarium, waar onze toekomstige predikanten worden opgeleid, heeft gehoor gegeven aan het overheidsadvies en de ‘fysieke colleges’ met onmiddellijke ingang stopgezet. Maar dat betekent niet dat we niet verder gaan met denken en invulling geven aan ons geloof.

Dat komt sprekend tot leven door een opmerking op de Whatsappgroep van het Seminarium donderdagavond: ‘Sterkte allemaal. Ik vind het een grote vraag hoe we er juist nu voor de meest kwetsbaren kunnen zijn. Nu fysiek bezoek wordt afgeraden en er angst, onzekerheid, eenzaamheid is juist onder kwetsbaren.’ Onze kracht als gemeenschap ligt erin, dat er direct initiatieven zijn om bellijsten te maken en brieven te gaan schrijven aan anderen. ‘Een zondagsbrief per post, met een gedicht, afbeelding, tekst, een verbindend woord’, werden als onderlinge suggesties gedaan. Suggesties die ook u aangaan. Ons geloof begint bij onszelf, én bij de ander.

Timo van Kempen is seminariestudent, jongerenwerker in de Geertekerk in Utrecht en Inspirator Jong Volwassenen in de Vrijzinnige Gemeente Hilversum.