Film en gesprek

Film en gesprek
Datum 17 maart 2018
Tijd 16:00 uur
Entree
€ 15,-

Film en gesprek  o.l.v. Reinhold Philipp

Samen film kijken en vervolgens in een kort groepsgesprek en bij een maaltijd met elkaar delen wat we hebben gezien en wat ons raakte.

De Hoofdvrouw

een documentaire van Hester Overmars
naar een idee Marijke van der Meulen

 

 

 

Nederlandse documentaire (2018)

De Hoofdvrouw is een documentaire over een vrouw die de confrontatie met haar verleden aangaat. Toen zij acht was verliet haar moeder het gezin om zich aan te sluiten bij een christelijke sekte. Een ingrijpende gebeurtenis met verstrekkende gevolgen waar dochter Marije een samenhangend verhaal van probeert te maken.

Al snel werd de ‘profetes’ door de sekteleider aangesteld als hoofdvrouw. De leiders van de sekte gaven zich over aan een reeks vreselijke misdrijven, waaronder seksueel misbruik van kinderen.

Hester Overmars (filmplan en regie) won met de documentaire Verboden Vlucht op het Nederlands Film Festival 2015 het Gouden Kalf. Zij zal aanwezig zijn om met de aanwezigen in gesprek te gaan en vragen over de documentaire te beantwoorden.

Voor deelname aan de gezamenlijke maaltijd is opgave verplicht; graag vóór 13 maart. Dit kan via een intekenlijst in de hal van de kerk of via het bureau van de kerk, tel. 070 3250779 of E-mail: remondenhaag@hetnet.nl

Wie alleen de film wil kijken (en bij de nabespreking aanwezig wil zijn), betaalt € 5,- en hoeft zich niet van te voren op te geven.

Korte beschrijving van de film

Toen Marijke acht jaar oud was, verliet haar moeder Aagje het gezin om zich aan te sluiten
bij de sekte van Sipke Vrieswijk. De ‘Gemeente Gods’ of de Sekte van Sipke Vrieswijk was
een Nederlandse sekte of nieuwe religieuze beweging in ’s Gravendeel en Velddriel tussen
1975 en 1998.
In 1999 werden de leider Vrieswijk en zijn vriendin Aagje– niet de enige vriendin, maar wel
de belangrijkste vrouw van Vrieswijk – gearresteerd en veroordeeld wegens seksueel
misbruik van minderjarigen. Marijke heeft sinds het vertrek van haar moeder nooit meer
contact met haar gehad. Net als de meeste mensen probeert Marijke haar leven in een
verhaal te gieten, maar dat lukt haar niet. Ze worstelt met het verleden. Wat is er precies
gebeurd? Hoe heeft het zover kunnen komen?
Er wordt in haar familie nooit echt gesproken over het verleden. Maar nu wil ze uit haar
cocon breken en aan het zwijgen een einde maken.
In de film De Hoofdvrouw kijken we naar Marijke die samenhang in haar levensverhaal wil
krijgen en de leemtes in het verhaal probeert te vullen. Ze bevraagt getuigen van vroeger en
probeert door het tekenen en schilderen van portretten haar geschiedenis een gezicht te
geven. Een ontmoeting met haar moeder lijkt onontkoombaar te zijn. Heeft zij de
antwoorden die Marijke zoekt?

Statement regisseur Hester Overmars

Toen ik Marijkes verhaal hoorde en de verhalen over de Gemeente Gods begon te lezen was
ik meteen gegrepen. Enerzijds vanwege het thema van de relatie tussen ouders en kinderen,
waarmee ik me vaker bezighoud in mijn werk, anderzijds vanwege een fascinatie voor het
fenomeen sektes, die ik ongetwijfeld met veel mensen deel. Ik stel me voor dat het
verlangen naar sektelidmaatschap in de kern voortkomt uit een universeel menselijke wens
ergens bij te willen horen én een helder verhaal als leidraad te hebben. Desondanks is het
moeilijk voor te stellen dat een sekteleider zoveel invloed kan krijgen op een vrouw dat ze
haar kinderen achterlaat om uiteindelijk samen met hem andere kinderen van dezelfde
leeftijd als haar eigen dochters seksueel te gaan misbruiken. Marijke heeft uitgezocht hoe
dit heeft kunnen gebeuren. In hoeverre zal zij, en zullen wij, het werkelijk kunnen begrijpen?
Wat me raakt is dat Marijke haar verleden wil verwerken door er ‘een verhaal’ van te maken. Ze lijdt het meest onder het feit dat ze ‘geen verhaal’ heeft. Dat ze letterlijk en figuurlijk, sprakeloos is. Hierin wil ze verandering aanbrengen middels deze film. Ik, verhalenverteller van beroep, krijg de kans om te onderzoeken of ‘genezing’ via het maken van een film mogelijk is. Maar hiermee begeven we ons ook op glad ijs. Verhalen sluiten vaak niet op elkaar aan, zowel niet die van één persoon, als die van verschillende personen. Ook kunnen verhalen gevaarlijk zijn. De moeder van Marijke geloofde in een verhaal (‘God wil het zo’) en dit bracht haar tot het verlaten van haar kinderen en tot het plegen van vreselijke misdaden.

Agenda