Expositie in de kerkzaal met werk van Ad Bercht

Papier is een steeds grotere rol gaan spelen in mijn werk. Niet alleen als drager voor de tekeningen maar ook als inspiratiebron. Ik kan enorm genieten van de fysieke eigenschappen van het handgemaakte papier waar ik veel op werk, van de schepranden, de onregelmatigheden en grofheden daarin. En zelfs van de in de tijd ontstane verkleuringen.

Dat wil ik allemaal zichtbaar laten, uit respect voor het papier. De structuur daarvan kan de aanleiding voor mijn minimalistische tekeningen zijn. Vragen over het tekenen en de betekenis daarvan spelen een cruciale rol. Hoe leeg kan ik het papier laten en wat doen een paar lijntjes aan de randen of in de hoeken? Of juist in het centrum. En met welk materiaal teken ik? Behalve inkt en potlood zijn het ook de priem en een radeerwieltje die tot mijn gereedschap behoren. Zo zoek ik naar alternatieve manieren om een tekening te laten ontstaan. Daarbij lijkt het steeds meer te gaan om het bijna oplossen van het beeld. Of juist om de aanzet daarvan. 

Naast de rol van het materiaal waarmee ik werk, vormen muziek en het landschap belangrijke, maar meer indirecte prikkels. Ik vind het een mooie gedachte in de stilte van de natuur en de stilte in muziek (de ruimte tussen de noten, de stilte voor of na een concert) een parallel te zien met de leegte in mijn tekeningen.