Debat-café (met Frits de Lange)

Debat-café (met Frits de Lange)
Datum 10 april 2018
Tijd 20:00 uur
Entree
€ 5,-

Debat-café o.l.v Johan Goud

HEILIGE ONRUST

in debat met Frits de Lange

In een ongedwongen sfeer – en onder het genot van een glas wijn of iets dergelijks – discussieren we naar aanleiding van actuele kwesties, in de tuinkamer. Na de korte lezing en een inleidend gesprek met Johan Goud is er ruim gelegenheid voor vragen en opmerkingen.

Op 10 april (20-21.30 uur) is Frits de Lange (geb. 1955) onze gast. Hij is (sinds 1997) hoogleraar Ethiek aan de Protestantse Theologische Universiteit, vestiging Groningen en tevens (sinds 2009) Buitengewoon Hoogleraar Systematische Theologie en Ecclesiologie aan de Faculteit Godgeleerdheid van de Universiteit van Stellenbosch (Zuid-Afrika). Hij is bekend door vele bijdragen in het dagblad Trouw. O.a. ontstond in kerkelijke kring grote commotie naar aanleiding van zijn artikel ‘En God sprak: “Ik besta niet”’ (Trouw, 7-2-2009). Maar hij schreef ook een reeks door velen gelezen boeken, bijvoorbeeld Licht en zwaar – voor zwevers en andere spirituelen (2013). In andermans handen – over flow en grenzen in de zorg (2011) en Heilige Onrust – een pelgrimage naar het hart van religie (2017). Dat laatste boek is een poging om voor seculiere godzoekers en vrijzinnigen – ofwel voor al die mensen die hij ‘pelgrims’ noemt – te formuleren wat essentieel is. In de lijn daarvan sprak hij onlangs zijn ‘vrijzinnige lezing’ uit, onder de titel ‘Opnieuw beginnen’ (zie http://www.fritsdelange.nl/opnieuw-beginnen-de-vrijzinnige…/) .

Het laatstgenoemde boek staat centraal in deze bijeenkomst van het debat-café. Een citaat:
‘De pelgrim waarvan ik hier een portret schets, gelooft, maar dan gestript van religieuze franje. Hij levert het format voor een theologie die niet zoveel om het lijf heeft. In de muziek kun je voluit symfonisch inzetten, maar ook minimaal. Dat kan ook in de theologie. Dit is mijn minimal theology. Zij concentreert zich op de vraag wat mensen ’s ochtends drijft om uit bed te stappen, wat hen op de been houdt, en wat hen doet verlangen naar de dag van morgen. Theologie als bewegingsleer. Je mag het God noemen, of iets anders dat zich onder die naam schuilhoudt. Liefde, hoop, het ware leven, of God-weet-wat.’

Agenda